Το πρώτο και πιο σημαντικό ερώτημα είναι " τι γίνεται με τον προγραμματισμό του κόστους;»
Από την εμπειρία μου, παρατηρώ ότι πολλοί ιδρυτές ακόμη και αρκετά μεγάλων νεοσύστατων επιχειρήσεων δεν δίνουν αρκετή προσοχή στον προγραμματισμό του κόστους κατά την οικοδόμηση των οικονομικών μοντέλων τους. Συνήθως οι επιχειρηματίες, έχοντας καλή κατανόηση της αγοράς και του προϊόντος τους, δίνουν αρκετά σχετικές προβλέψεις σχετικά με τα μελλοντικά έσοδα. Αλλά λίγο είναι το μπλοκ κόστους τόσο σημαντικό όσο το μπλοκ εσόδων. Εξάλλου, ο πιο σημαντικός τύπος στον οποίο βασίζεται κάθε επιχείρηση ανά πάσα στιγμή είναι το κέρδος ίσο με το εισόδημα μείον τα έξοδα. Και αν μιλάμε για επιχειρηματικό σχεδιασμό, μπορούμε να φτάσουμε σε μια κατάσταση που με την πρώτη ματιά μια κερδοφόρα επιχείρηση βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης μόνο λόγω της ανεπαρκούς προσοχής στον προγραμματισμό του κόστους στο στάδιο της έναρξης.
Το κλασικό χρηματοοικονομικό μοντέλο περιλαμβάνει αναγκαστικά P & L (Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσης). Είναι σημαντικό να επισημοποιηθεί σωστά το πλαίσιο αυτής της έκθεσης, καθώς από αυτό ακολουθούν όλοι οι περαιτέρω βασικοί υπολογισμοί του οικονομικού σχεδιασμού και της αξιολόγησης του έργου.
Αυτή η αναφορά είναι κατασκευασμένη από διαδοχικά μπλοκ από πάνω προς τα κάτω:
1) το πρώτο μπλοκ είναι το μπλοκ εσόδων. Το αποτέλεσμά του είναι έσοδα, δηλ.το άθροισμα όλων των εισπράξεων από όλους τους τύπους δραστηριοτήτων για μια ορισμένη περίοδο (συνήθως ανά μήνες ή ανά τρίμηνο).
2) στη συνέχεια έρχεται ένα μεγάλο τμήμα εξόδων που αποτελείται από διαδοχικά μπλοκ:
- Μεταβλητό άμεσο κόστος-έξοδα που σχετίζονται άμεσα με το ίδιο το προϊόν, δηλ.κόστος. Το απλούστερο παράδειγμα είναι εάν είστε Κατάστημα επίπλων και η επιχείρησή σας αποτελείται από την αγορά επίπλων στο εργοστάσιο και την πώλησή τους στο λιανικό εμπόριο, τότε το μεταβλητό άμεσο κόστος σας είναι το ποσό που δαπανάται για την αγορά επίπλων στον κατασκευαστή για μια συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς.
- Οι σταθερές (υπό όρους μόνιμες) άμεσες δαπάνες είναι επίσης δαπάνες που σχετίζονται άμεσα με το προϊόν, αλλά όχι για κάθε μονάδα παραγωγής, αλλά, για παράδειγμα, παρτίδες ή αγοράζονται για ορισμένο χρονικό διάστημα. Μια σημαντική διαφορά από το έμμεσο κόστος είναι ότι δεν υπάρχει σταθερό άμεσο κόστος τη στιγμή που η εταιρεία δεν απελευθερώνει το τελικό προϊόν της.
Το μικτό κέρδος (περιθώριο) είναι η διαφορά μεταξύ εσόδων και άμεσων εξόδων (μεταβλητή και υπό όρους σταθερή). Στην κλασική επιχείρηση, το μικτό κέρδος θεωρείται συνήθως ως η διαφορά μεταξύ των εσόδων από όλες τις πωλήσεις και του κόστους όλων των πωλήσεων. Στην περίπτωση αυτή, είναι πιο σωστό να μιλάμε για άμεσο κόστος, δηλ.τα έξοδα που σχετίζονται άμεσα με το προϊόν που πωλείται και το ποσό τους εξαρτάται από την ποσότητα του προϊόντος που παράγεται ή/και πωλείται.
- Μεταβλητό έμμεσο κόστος-κόστος που, σε αντίθεση με το άμεσο κόστος, δεν μπορεί να αποδοθεί άμεσα στο κόστος του προϊόντος και ταυτόχρονα δεν είναι σταθερό, δηλ.αλλάζουν από τον όγκο των προϊόντων ή με την πάροδο του χρόνου. Οι έμμεσες δαπάνες κατανέμονται αναλογικά μεταξύ διαφορετικών τύπων προϊόντων σε μια συγκεκριμένη βάση.
- Σταθερό έμμεσο κόστος-κόστος που επίσης δεν μπορεί να αποδοθεί άμεσα στο κόστος του προϊόντος και δεν αλλάζει ανάλογα με τον όγκο παραγωγής ή εντός ορισμένης χρονικής περιόδου.
Το λειτουργικό κέρδος (EBITDA) είναι η διαφορά μεταξύ του μικτού κέρδους και όλων των έμμεσων δαπανών.
- Φόροι, αποσβέσεις και αποσβέσεις, τόκοι δανείων και Δανείων.
Το καθαρό κέρδος είναι η διαφορά μεταξύ του EBITDA και, κατά συνέπεια, του τελευταίου τμήματος στοιχείων κόστους (φόροι, αποσβέσεις και αποσβέσεις και τόκοι).
Έτσι, η συνεπής κατασκευή της πρόβλεψης για όλα αυτά τα μπλοκ μας δίνει την προβολή του υπολογισμού του σημαντικότερου βασικού δείκτη απόδοσης, δηλαδή του καθαρού κέρδους της επιχείρησης. Μερικά από τα μπλοκ μπορεί να λείπουν, μερικά μπορεί να επεκταθούν εσωτερικά, αλλά το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι το περιθώριο, δηλαδή το μικτό κέρδος, απέχει πολύ από το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα. Και ότι ο προγραμματισμός όλων των δαπανών ανά μπλοκ είναι εξαιρετικά σημαντικός για την οικοδόμηση μιας επιτυχημένης επιχείρησης στα πρώτα στάδια.
Επομένως, κατά την οικοδόμηση ενός οικονομικού μοντέλου, πρώτα απ ' όλα, επεξεργαστείτε τα ζητήματα της κατανομής των προγραμματισμένων δαπανών σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα. Αυτό θα δώσει σωστούς βασικούς δείκτες και τελική αξιολόγηση της επιχείρησης.
Το δεύτερο ερώτημα είναι-το ποσό της επένδυσης που προσελκύεται θα καλύψει τα κενά μετρητών σας;
Η μελλοντική κατάσταση ταμειακών ροών (ΤΣ) είναι η πλέον κατάλληλη για να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Το οποίο, κατά τη γνώμη μου, είναι το δεύτερο πιο σημαντικό στοιχείο κάθε οικονομικού μοντέλου εκκίνησης. Δείχνει όλες τις εισερχόμενες και εξερχόμενες ταμειακές ροές για ορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά το πιο σημαντικό – συσσωρευτικά. Δηλαδή, αυτή η αναφορά θα σας δείξει πού είναι δυνατά τα κενά μετρητών. Το κενό μετρητών είναι η κατάσταση της εταιρείας όταν δεν υπάρχουν κεφάλαια για την αποπληρωμή του υποχρεωτικού στοιχείου εξόδων. Το πιο σημαντικό, η μελλοντική κατάσταση ταμειακών ροών σάς επιτρέπει να δείτε το μέγιστο μείον τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού και, ως εκ τούτου, να δείξετε το ελάχιστο απαιτούμενο ποσό για να καλύψετε αυτό το μείον.
Το τρίτο ερώτημα είναι-σε τι βασίζονται τα στοιχεία εισοδήματος;
Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μια λεπτομερής και σταθερά καταγεγραμμένη διοχέτευση πωλήσεων ή οποιοσδήποτε υπολογισμός και αιτιολόγηση των όγκων πωλήσεων και των προβλεπόμενων ποσών εσόδων. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες ή πρότυπα με τα οποία οι προγραμματιστές οικονομικών μοντέλων θα πρέπει να υπολογίζουν την πρόβλεψη των πωλήσεων και των εσόδων, αλλά προτιμώ να μεταφέρω σε μια μορφή πίνακα όλα τα διαθέσιμα δεδομένα εισόδου και όλα όσα μπορούμε να προβλέψουμε εκ των προτέρων. Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα το μέλλον, σας ενθαρρύνω να κάνετε διάφορα σενάρια. Συνήθως υπάρχουν τρεις από αυτές-απαισιόδοξες, βασικές και αισιόδοξες. Και στο απαισιόδοξο σενάριο, εισάγουμε τις βασικές παραμέτρους μας, τις οποίες μπορούμε να προβλέψουμε με βάση την έρευνα μάρκετινγκ, αλλά υποτιμώντας τις κατά 30-40%. Και αν, επιλέγοντας αυτό το σενάριο, οι τελικοί δείκτες του οικονομικού σχεδίου (καθαρό κέρδος, διαθεσιμότητα κεφαλαίων σε λογαριασμούς κ. ο.κ.) εάν δεν πέσουν αρνητικά, αυτό σημαίνει ότι το έργο μας είναι αρκετά σταθερό και είμαστε έτοιμοι για κινδύνους.
Το τέταρτο ερώτημα είναι πώς αξιολογείτε την αξία της εταιρείας;
Εάν το μοντέλο δεν περιέχει μπλοκ με εκτίμηση της αξίας της εταιρείας, τότε δεν είναι σαφές γιατί οι ιδρυτές έκαναν το μοντέλο καθόλου. Η βασική μέθοδος αξιολόγησης μιας εκκίνησης στο στάδιο του σχεδιασμού είναι η μέθοδος προεξοφλημένων ταμειακών ροών (DCF).
Το πλεονέκτημα της μεθόδου DCF είναι ότι εδώ η αξιολόγηση βασίζεται σε μελλοντικά αποτελέσματα, τα οποία είναι ιδανικά για νεοσύστατες επιχειρήσεις που πιθανώς δεν έχουν δείξει ακόμη σημαντικά αποτελέσματα, αλλά έχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι το αποτέλεσμα της αξιολόγησης είναι πολύ ευαίσθητο στα δεδομένα πηγής που χρησιμοποιούνται για τους υπολογισμούς. Ωστόσο, αυτή είναι η πιο κοινή μέθοδος αξιολόγησης των νεοσύστατων επιχειρήσεων πληροφορικής. Άλλες μέθοδοι επιχειρηματικής αξιολόγησης (βασισμένες στο κόστος, συγκριτικές και άλλες) δεν ισχύουν στην περίπτωση αυτή. Η DCF θεωρεί την αξία μιας εταιρείας ως το άθροισμα των μελλοντικών ταμειακών ροών της, μειωμένο στην τρέχουσα αξία του χρήματος μέσω προεξοφλητικού επιτοκίου. Το άθροισμα αυτών των προεξοφλημένων ταμειακών ροών είναι ΚΠΑ.
Η ΚΠΑ είναι συντομογραφία για τα πρώτα γράμματα της φράσης "Καθαρή Παρούσα Αξία" και σημαίνει καθαρή παρούσα αξία (μέχρι σήμερα).
Έτσι, εάν οι ιδρυτές μπορούν να απαντήσουν σε αυτές τις τέσσερις ερωτήσεις, μπορούμε να πούμε ότι το έργο τους είναι επαρκώς ανεπτυγμένο οικονομικά και έχει πιθανότητες επιτυχίας!
Συγγραφέας: Roman Fisenko
Οικονομικός διευθυντής στην Glocal LLC in5 Dubai επωάστηκε
linkedin.com/in/roman-fisenko-b58337240
roman@gloc.al
